Lumbale Fusie
Minimaal invasieve chirurgie (MIS) van de wervelkolom werd voor het eerst uitgevoerd in de jaren 80, maar sinds kort zijn er steeds meer vooruitgangen. Technologische vooruitgang maakt het voor de wervelkolom chirurgen mogelijk om de selectie van patiënten uit te breiden en een constant wervelkolom aandoeningen, zoals degeneratieve discopathie, hernia, breuken, tumoren, infecties, instabiliteit en misvorming, te behandelen
MIS werd ontwikkeld om aandoeningen aan de wervelkolom met mindere verstoringen aan de spieren te behandelen. Dit kan leiden tot een sneller herstel, een vermindering in operatief bloedverlies, een sneller terugkeer naar het gewone leven. Bij sommige MIS benaderingen, ook wel “sleutelgat chirurgie” genoemd, gebruiken de chirurgen een kleine endoscoop met en camera aan het uiteinde dat via een kleine incisie in de huid wordt ingebracht. De camera biedt de chirurg inzicht van wat er binnen aan de hand is en zo toegang te krijgen tot de letsel aan de wervelkolom.
Niet alle patiënten zijn een kandidaat voor MIS ingrepen. Het is belangrijk in gedachten te houden dat er zekerheid moet zijn dat dezelfde of betere resultaten bereikt worden via een MIS techniek als met de normale ingreep. Zoals met alle niet urgente wervelkolom chirurgieën, moet de patiënt een passende periode van conservatieve behandelingen ondergaan, zoals fysiotherapie, pijnstillers, of versteviging, zonder dat er verbeteringen zijn, voordat de chirurgie overwogen wordt. De tijdsperiode hiervan varieert afhankelijk van de specifieke aandoening en de ingreep, maar over het algemeen ligt het tussen de zes weken en zes maanden. De voordelen van de ingreep moeten altijd zorgvuldig afgewogen worden ten opzichte van de risico’s. Hoewel een groot percentage van de patiënten melden dat de symptomen en pijn sterk verminderd zijn, bestaat er geen garantie dat de chirurgie bij iedereen dezelfde uitkomst heeft. Veel MIS ingrepen worden poliklinisch uitgevoerd. In sommige gevallen kan de chirurg een ziekenhuisverblijf vereisen, meestal minder dan 24 uur of 2 dagen, afhankelijk van de ingreep.
Thoracale wervelkolom fusie kan aangewezen worden vóór een chirurgische behandeling voor een breed scala van aandoeningen, waaronder trauma, misvorming, tumor en infecties.
Conventionele open chirurgische ingrepen als behandeling van de thoracale wervelkolom ziekte kan geassocieerd worden aan een aanzienlijke gerelateerde morbiditeit. Recente technische ontwikkelingen hebben tot het ontwikkelen van de posterieure MIS behandeling voor thoracale fusie geleidt. Bij een posterieure thoricale fusie wordt de chirurgische aanpak van de wervelkolom aan de achterkant uitgevoerd via een incisie in de ruggengraat. Speciale medische oprolmechanismen worden gebruikt, naast de fluoroscopie die intraoperatieve röntgenfoto’s van de wervelkolom maakt. Er worden controleapparatuur gebruikt om de plaatsing van de instrumenten ten aanzien van de wervelkolomzenuwen te bepalen. Momenteel wordt de thoricale MIS techniek hoofdzakelijk gebruikt voor het stabiliseren van traumatische letsels, hoewel sommige chirurgen deze technieken gebruiken voor het behandelen van tumoren, infecties of degeneratieve discopathie.
Deze ingrepen duren meestal 3 tot 3 ½ uur, hoewel bij ingewikkelderder wervelkolom aandoeningen langere ingrepen nodig zijn.
Resultaat
Een groot onderzoek van 104 wervelkolom trauma patiënten die een MIS pedikelschroef fixatie aan de thoracale en lumbale wervelkolom ondergingen leverde de volgende resultaten. Over het algemeen, werden 87 procent van de schroeven als goed beoordeeld, 10 procent aanvaardbaar en 3 procent werden als onaanvaardbaar beoordeeld. Onmiddellijke chirurgische controle, welke altijd door middel van MIS technieken werd uitgevoerd, was bij negen patiënten nodig om de pedikelschroef te herpositioneren en bij twee patiënten vanwege de onvolledige aanscherping van de pluggen. Van de hele groep patiënten, hebben twee patiënten met een onaanvaardbare schroefpositie, opnieuw radiculaire pijn gekregen dat helemaal verholpen werd door de herpositionering van de schroef, en twee patiënten hadden een vertraagd wondgenezing. Geen enkele patiënt ervaarde nieuwe neurologische gebreken.
Dit is een MIS techniek dat wordt uitgevoerd bij patiënten met een mechanische lage rugpijn en radiculaire pijn dat met spondylolisthesis, degeneratieve discopathie en terugkerende hernia te maken heeft. Deze ingreep wordt uitgevoerd aan de achterkant (posterieure) waarbij de patiënt op zijn buik ligt.
Met gebruik van röntgen worden er twee incisies van 2,5 cm aan weerszijde van de onderrug gemaakt. De spieren worden geleidelijk verwijd en buisvormige medische oprolmechanismen worden ingebracht om toegang te bieden aan de lumbale wervelkolom. De weefsellaag wordt verwijderd om meer zicht te bieden op de zenuwwortels. De schijf wordt verwijderd uit de wervelkolom en vervangen door een bottransplantatie en structurele steun van een soort kooi gemaakt van been, titanium, koolstof-vezel, of polymeer waarna de schroef wordt geplaatst. De buisvormige oprolmechanismen worden verwijderd waardoor de spieren weer op hun plaats komen, en de incisies worden gehecht. Deze ingreep duurt ongeveer 3 tot 3 ½ uur om uitgevoerd te worden.
Resultaat
Tijdens een onderzoek met 31 patiënten die de MIS PLIF ingreep ondergingen, was er minder bloed verlies, weefseltrauma en operatie duurtijd, snel herstel en botfusie. Bij twee patiënten waren de pedikelschroeven niet goed gepositioneerd, maar er was geen irritatie aan de zenuwwortel noch mislukking van de fixatie en dus was herpositionering niet nodig. De op het korte termijn resultaten waren uitstekend.
